مدح و شهادت حضرت علی اکبر علیه‌السلام
رفت و یک محشری به راه افتاد یـک‌تـنـه لـشـگـری به راه افـتـاد هر که آمد جـلـو سرش را باخت لـشـگـری را به دردسـر انداخت زده یـکــبــاره تــا دلِ لــشــگــر شـد فـراری عــدو بـه دور و بـر خـون به چـشـمـان اسب بـارید و مـرکـبــش راه را نـمـی‌دیـد و… چـشــم‌هـای عـقــاب شـد بـسـتــه داشـت مـی‌رفـت نـرم و آهـسـتـه پــیــکـــرش ذرّه ذرّه مــی‌ریــزد از تـــنــش ذرّه ذرّه مــی‌ریــــزد مـثـل تـسـبـیـح پــاره‌ای هــر جـا هر طرف رفـتـه زیر دست و پـا بـعـد تـو می‌شـود حـسـیـن تـنـهـا بـعـد تـو خـاک بـر سـر دنـیـا… |